dəbilqə

dəbilqə
is. Döyüşçülərin başlarına qoyduqları metaldan tökülmüş papaq; taskülah. <Molla Cabbar:> Bir dənə uzun bayraq, dəbilqədən, qalxandan, qılıncdan eşşəyə yükləyib düşəcəyəm kəndbəkənd. Ə. H.. Qılınc və nizələrin əsər etmədiyi dəmir geyimlər və polad dəbilqələr ağır əmud zərbələrinin altında əzilərək bədənlərə yeriyirdi. M. S. O..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • dəbilqəli — sif. Başına dəbilqə qoymuş. Dəbilqəli döyüşçü …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Ergebnisse der Kommunalwahlen in Dresden — Stadtratswahl 2009 in Prozent …   Deutsch Wikipedia

  • beyzə — ə. 1) yumurta; 2) dəbilqə. Beyzei xurşid Günəşin dairəsi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • miğfər — ə. dəmir papaq; dəbilqə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • miğfəri — ə. dəbilqə şəklində olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • taskülah — f. döyüşdə başa qoyulan dəmir papaq; dəbilqə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xud — f. taskülah, dəbilqə f. öz(ü) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • beyzə — is. <ər.> köhn. 1. Yumurta. 2. Dəbilqə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kaska — <fr. casque, əsli isp.> Əsasən metaldan olan baş geyimi; dəbilqə, taskülah. Zabitin kaskası on addım kənara dığırlandı. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şlem — <rus.> bax dəbilqə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”